اختلال اضطراب فراگیر بیماری شایعی است که در دسته بندی بیماری های اضطرابی قرار میگیرد. مقاله زیر با عنوان “در مورد اختلال اضطراب فراگیر بیشتر بدانیم” توسط دکتر ندا فرزانه  متخصص روانپزشکی برای خوانندگان محترم سایت ایشان تهیه شده است.

-در سلسله مقالات همکاران محترمم در سایت توضیح های لازم و مفیدی در مورد تفکیک این موارد و نحوه برخورد با این موارد به شایستگی بیان شده است.در این مقاله سعی من بر تاکید بر روی نوعی از اختلال روانپزشکی به نام اختلال اضطراب فراگیر است که از بیماریهای شایع اضطرابی است .دربعضی از مقالات قبلی سعی کردم که تعدادی از اختلالات روانپزشکی که علاوه بر علایم روانشناختی ،  عوارض جسمی هم دارند و به اصلاح میتوان گفت که علایم روان – تنی دارند را بیان کنم.با توجه به اینکه اختلال اضطراب فراگیر یکی از بیماریهای روانپزشکی امروز جامعه است، در متن زیر مطالب مختصری را برای خوانندگان محترم سایت بیان میکنم.

-از علایم مشخه اصلی آن به اضطراب فراگیر به صورت مستمر و مکرر یاد میشود که با عاملی که فرد به عنوان استرس زا بیان میکند، متناسب نیست و باعث افت عملکرد فرد در زمینه های مختلف زندگی میشود مثل شغلی، اجتماعی، زناشوئی…. میشود.از علائم جسمی آن میتواند این موارد باشد:”بدن درد و کوفتگی عضلات،بی حسی ودرد دست و پا، اختلالات خواب به صورت طول کشیدن برای به خواب رفتن، نیمه های شب بیدار شدن، کاهش اشتها،تپش قلب ،مشکل حافظه، سردرد و…..

-از موارد مهمی که برای تشخیص آن مهم است، این است که فرد ذکر میکند که “کنترل این نگرانی برای من بسیار سخت است” که به صورت  جملات زیر میتواند باشد:

“-هرچقدر که سعی میکنم تا افکار نگران کننده را متوقف کنم، نمیتوانم”.

-“وقتی که نگرانی هایم شروع میشود ، نمیتوانم جلوی آنها را بگیرم”.

-“درباره افکارم که نگرانم میکنن،زیاد فکر میکنم”

-“دائم و در طول شبانه روز در حال کلنجار رفتن با نگرانیهام هستم و نمیدونم که چی کار کنم”

-همیشه گوش بزنگم که نکنه یه اتفاقی بیفته اما دست خودم نیست”

-“این نگرانی و بلاتکلیفی نمیزاره که روی کارهام تمرکز کنم”

-“این نگرانیهام دیگه از کنترل من خارج شده و نگران این همه نگران شدنم هستم”!

-نتیجه اینکه در اکثر موارد این افکار منفی ، خودشان باعث بدتر شدن اضطراب فرد میشوند و گرنه میتوانند زمینه ساز اختلالات دیگر مثل افسردگی و تشدید  بیماری های جسمی مثل فشار خوب بالا، زخم معده ، دیابت و ……شوند.

-از نکاتی که برای بهبود این نگرانیها کمک کننده اند، داروهای روانپزشکی و درمانهای غیر دارویی و موارد زیر اند:

– مصرف قهوه، چای و مواد کافئین دارچار علا را کاهش دهید.

– در مواردی که دچار علائم جسمی شدید، سعی کنید حرکات نرمشی خفیف انجام دهید.

-یوگا و نرمشهای روزانه در کنترل اضطراب مفیدند.

-با کمک روانپزشک و روانشناس سعی کنید تا تفکر خود را باز بینی کرده و موارد اضطراب زا را اصلاح کنید.

-وقتی دچار نگرانی میشوید ، بدترین احتمالات را در نظر نگیرید .

-سعی کنید که راه کارهای عملی را برای کنترل نگرانی خود بیاموزید .

-در موارد بروز مشکل ، به توانائیهای خود در مورد کنترل مشکل فکر کنید.

-سعی کنید که به تاثیرات مثبت کنترل نگرانی در زندگی فردی، شغلی و خانوادگی خود فکر کنید تا کنترل لازم را برای غلبه بر نگرانیها به تدریج به دست آورید.

-سعی کنید که در موارد بروز مشکلات ، از آنها اجتناب نکنید و با کمک روانپزشک یا روانشناس به دنبال راهایی برای مواجهه و رفع آن باشید.

– متاسفانه مشاهده شده که تعداد کمی از افراد با اختلال اضطراب فراگیر برای درمان روانپزشکی داروئی یا رواندرمانی در مراحل اولیه مراجعه میکنند و در ابتدا ترجیح میدهند که به علایم جسمی اضطرلب بپردازند تا به مولفه روانشناختی اضطراب! که همین مسئله باعث مشکل شدن روند درمان میشود.توصیه من و همکارانم به افزایش توجه به مقوله” سلامت روان ” در خانواده، مدرسه و جامعه میباشد.