ویزیت شدن توسط متخصص روانپزشک نیز مثل جلسه های ویزیت سایر پزشکان، بر اساس اصول علمی، اخلاقی و حرفه ای است. بدین معنی که هر فردی که با علائمی از ابتلا به بیماری های روحی روانی به مطب برای ویزیت و یا مشاوره روانپزشکی مراجعه کرد، توسط متخصص اعصاب و روان بررسی تشخیصی می شود. از شایعترین علایمی که افراد برای بررسی توسط روانپزشک در جهت بررسی و درمان مراجعه می کنند، در گروه های سنی متفاوت، شهرها و یا کشورها، جنس زن یا مرد می تواند متفاوت باشد. به طور مثال، شب ادرای، ناخن جویدن، اضطراب امتحان، امتناع از مدرسه رفتن و لجبازی با والدین در سنین کودکی از علت های شایع مراجعه به متخصص اعصاب و روان است. در افراد سالمند نیز مشکلات حافظه، اضطراب، افسردگی، مشکلات در خواب و بیداری، فوت همسر و یا دوستان نزدیک از موارد نسبتا شایع برای بررسی در جلسه ویزیت روانپزشکی آنلاین و یا حضوری است.
دکتر ندا فرزانه متخصص اعصاب و روان بیان می کند که برای افرادی که می خواهند اطلاعات درست و علمی در مورد ادامه “بایدها و نبایدها” در مورد جلسه ویزیت حضوری و یا غیر حضوری به صورت تلفنی و آنلاین روانپزشکی داشته باشند، این مقاله می تواند کمک کننده باشد. در قسمت اول این مقاله با عنوان “قبل از مراجعه به روانپزشک چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟ قسمت اول” به ۳ پیش فرض اشتباهی که از مراجعه به روانپزشک وجود دارد، برای علاقمندان اشاره شده است. در ادامه نیز به دیدگاه های غلطی که بعضی از بیماران و یا خانواده بیماران از جلسه های ویزیت روانپزشک دارند، اشاره شده است.
در ادامه بعضی دیگر پیش فرض های نادرست در مورد قدام های روانپزشکی که بهتر است هر فردی قبل از درخواست ویزیت روانپزشک حتما از آنها مطلع باشد ارائه می شوند.
- باور نادرست در جلسه درمان مراجعه به روانپزشک: روانپزشک نباید آزمایش خون و یا سایر تستهای کمک کننده به تشخیص را درخواست کند و فقط باید حداکثر یک دارو به من بدهد.
بسیاری از موارد وقتی که فرد و یا اطرافیان او به روانپزشک مراجعه می کنند وقتی که روانپزشک برای او آزمایش خون، سونوگرافی، اسکن مغزی، ام آرآی و یا سی تی اسکن در موارد لزوم درخواست می کند تا تشخیص دقیق تر برای فرد انجام شود، فرد و یا خانواده ذکر می کنند که:
متاسفانه باورهای نادرستی نیز در این زمینه هستند:
“شما برای اینکه پول بیشتر از ما بگیرید تستی که نیاز ندارد را برای ما تجویز کرده اید و روانپزشک فقط باید یک دارو حداکثر بدهد. روانپزشک اصلاً نیاز ندارد که از فرد آزمایش خون بگیرد و حتماً شما با مراکز درمانی ذکر شده قرارداد دارید و یا اینکه پورسانت می گیرید که می خواهید از ما این تست ها را انجام دهیم”.
با توجه به اینکه اطلاع رسانی دقیقی در مورد این مسئله که روانپزشک نیز پزشک است و پزشکی خوانده است و دوره تخصصی روانپزشکی را نیز به مدت ۴ سال گذرانده وجود ندارد. چه بسیار مواردی که فرد مراجعه می کند و حتی با این که در رزومه فرد خوانده که او روانپزشک است، مراجعه می کند و بیان می کند که “من اصلاً نمی دانستم که باید آزمایش خون و یا دارو بدهم و روانشناس نباید آزمایش خون بدهد”.
وقتی که به او توضیح داده می شود که روانپزشک در وهله اول پزشک است که در پزشکی نیاز است که برای تشخیص دقیق تر در مواردی که احتمال اینکه فرد بیماری جسمی داشته باشد که ممکن است در موارد تجویز دارو از قبل چک شود نیز فرد قبول نمی کند.
دکتر ندا فرزانه برد تخصصی روانپزشکی بیان می کند که به طور مثال افرادی که سابقه اختلالات کلیوی، کبدی، بیماری های خونی، سابقه ضربه به سر، تشنج و همچنین مواردی را دارند، نیاز دارد که قبل از اینکه برای آن ها داروهای لازم تجویز شود برای جلوگیری از بروز تداخلات دارویی با داروهایی که فرد مصرف می کند و یا مسمومیت های دارویی و یا عوارض دارویی بر روی ارگان های بدن تست های مقتضی مثل آزمایش خون و یا اسکن مغزی، ام آرآی، سی تی-اسکن، نوار مغز درخواست شود فرد با این مسئله به صورت کاملاً منفی برخورد کرده و چه بسا که در زمان مراجعه نیز با روانپزشک بحث می کند که شما حتماً برای اینکه برای دستگاه های خود تبلیغ کنید یا با مراکز یاد شده قرارداد بسته اید این تست ها را از من می گیرد و من به از شما شکایت خواهم کرد که از من پول اضافی می خواهید.
- باور نادرست: فردی که به روانپزشک مراجعه می کند نباید دارو بگیرد و فقط با گفتار درمانی در یک جلسه خیلی سریع خوب شود.
دکتر فرزانه در ادامه مقاله ذکر می کند که نکته بسیار مهمی که باید عرض کنم این است که متاسفانه در کشور ما باورهای نادرستی همانطور که ذکر شد در مورد مراجعه به روانپزشک وجود دارد. فردی که نیاز دارد که با توجه به بررسی های انجام شده برای او دارو تجویز بشود باید داروها را بر اساس تجویز روانپزشک و به میزان درست و با دستورهای دارویی درست مصرف نماید.
اکثر داروهای روانپزشکی برای اینکه شروع اثر داشته باشند ممکن است که حداقل بعد از دو هفته شروع اثر داشته باشد؛ بنابراین اینکه فقط با یک نسخه و دارو را فقط در عرض دو یا سه روز فرد مصرف کند و داروها تاثیر آنی و لحظه ای داشته باشند می توان گفت که در اکثر موارد بیماری های مبتلا به اختلال اعصاب روان امکان پذیر نیست.
چه بسیار مواردی که خانواده فرد وقتی که متوجه می شوند که فرد به روانپزشک مراجعه کرده و دارو بر اساس نیاز برای رفع مشکلاتش تجویز شده است به خصوص در نوجوانان داروها را از دست او گرفته و به دور می اندازند و در جلسات پیگیری که فرد بیمار مراجعه می کند بعد از اینکه در مورد تغییر شرایط و علائم او سوال می شود بیان می کند که وقتی خانواده ام متوجه شدند که دارو می خورم داروها را از من گرفتند و من را منع کردند از اینکه حتی به روانپزشک مجدداً مراجعه کنم چون گفتند که تو تیمارستانی نیست که به روانپزشک مراجعه کردی و برایت دارو گذاشتند.
- باور نادرست: “من فقط یکبار به روانپزشک مراجعه می کنم و همان داروها را خودم ادامه می دهم.”
تصور نادرست دیگری که فرد برای مراجعه به روانپزشک دارد این است که ” دکتر روانپزشک اگر دکتر خوبی باشه، با یک نسخه و با یک عدد دارو من را کاملا خوب می کند چون دکتر خوب دکتری است که در همان یک جلسه من را خوب کند”. چه بسیار مواردی که فرد مبتلا به بیماری روحی روانی حتی بعد از اینکه اقدامات تشخیصی و درمانی لازم توسط روانپزشک برای او انجام شده است، نسخه روانپزشک را تهیه و در زمان تعیین شده بعدی که برای آنالیز و بررسی مجدد تاثیرات داروها و درمان های تجویز شده برای او وجود دارد، مثلا یک ماه یا دوماه بعد (بر اساس صلاحدید روانپزشک) دیگر برای بررسی و تنظیم دارو مراجعه نمی کند. به اصطلاح، خودش آن نسخه قبلی را همان طور که در باور نادرست پنجم ذکر شد، به داروخانه برده و با اصرار زیاد داروها را دریافت می کند که این خودش باعث مشکل دار شدن و پیچیده تر شدن سِیر بیماری روانی فرد شده می شود.
نکته پایانی این مقاله:
ندا فرزانه متخصص اعصاب و روان ذکر می کند که یکی از مهمترین معضلات در مورد افراد مبتلا به بیماری افسردگی و دو قطبی یا موارد دیگر است که شاید در روند تشدید بیماری، فرد عقاید خودکشی داشته باشد. متاسفانه اگر فرد مجددا برای ارزیابی به روانپزشک مراجعه نکند، احتمال اقدام به خودکشی در فرد بیمار بالا است. متاسفانه در این موارد، حتی بعد از اینکه متخصص اعصاب و روان برایش نامه بستری در بخش اعصاب و روان را
داده و به خانواده او نیز تاکید برای بستری کردن بیمار به صورت اورژانسی داده شده است، این مسئله را جدی نمی گیرند و مجددا اقدام به تهیه خودسرانه داروها با امید به اینکه بیماری خود به خود خوب می شود می کنند که این مسئله می تواند منجر به فوت بیمار در اثر اقدام به خودکشی شود.