بی خوابی از شایعترین بیماری های روانی در جامعه امروزی است. در مورد اهمیت خواب در سلامت جسمی و روانی فرد باید گفت که بی خوابی یکی از انواع اختلالات بدخوابی است که می تواند به صورت اختلال در کیفیت خواب و یا کمیت خواب باشد. از انواع بی خوابی می توان اختلال در به خواب رفتن، خواب کافی نداشتن، در نزدیکی های صبح بلند شدن و دیگر نتوانستن به خواب رفتن، کابوس های شبانه، سندرم پای بی قرار یا موارد مشابه این را ذکر کرد. بعضی از موارد وقتی که در مطب یا کلینیک روانپزشکی از فرد سوال می شود که آیا شما مبتلا به مشکل بی خوابی هستید یا نه بیان میکند که بله خوابم خوب است. اما وقتی که از او در مورد کیفیت خواب، کمیت خواب، زمان خواب و موارد مرتبط با بهداشت خواب سوال میشود، تصور افراد این است که فقط منظور تعداد ساعت های خواب در شبانه روز می باشد، این تصور نادرستی است.
در مورد اهمیت خواب در سلامت جسمی و روانی فرد باید گفت که بی خوابی یکی از انواع اختلالات بد خوابی است که می تواند به صورت اختلال در کیفیت خواب و یا کمیت خواب باشد. از انواع بی خوابی می توان اختلال در به خواب رفتن، خواب کافی نداشتن، در نزدیکی های صبح بلند شدن و دیگر نتوانستن به خواب رفتن، کابوس های شبانه، سندرم پای بی قرار یا موارد مشابه این را ذکر کرد. بعضی از موارد وقتی که در مطب یا کلینیک روانپزشکی از فرد سوال می شود که آیا شما مبتلا به مشکل بی خوابی هستید یا نه بیان میکند که بله خوابم خوب است. اما وقتی که از او در مورد کیفیت خواب، کمیت خواب، زمان خواب و موارد مرتبط با بهداشت خواب سوال میشود، تصور افراد این است که فقط منظور تعداد ساعت های خواب در شبانه روز می باشد، این تصور نادرستی است. همچنین در بررسی هایی که انجام شده مشخص شده که شیوع تقریبی بی خوابی بین حدود ۳۰ تا ۴۵ درصد حداقل گزارش شده است. در بررسی هایی که سازمان جهانی بهداشت انجام داده، متوجه شده اند که مشکلات بی خوابی مزمن میتواند بین ۳۱ درصد تا ۷۵ درصد موارد در زندگی فرد ایجاد بشود. پس بنابراین مشکلات خواب جزو شایع ترین اختلالات روانی در زندگی فرد هستند.
توصیه کلی درمان بی خوابی این است که برای درمان قطعی بی خوابی، حتما باید علت اصلی بی خوابی را درمان کرد. درمان بیخوابی به دو گزینه کلی درمان دارویی و درمان غیر دارویی تقسیم بندی می شود. درمان دارویی بیخوابی باید محدود و تحت نظارت کامل روانپزشک باشد و نباید خودسرانه اقدام به مصرف داروهای خواب آور کرد.
بنابراین در زمینه بی خوابی اقدام هایی که در مطب انجام می شود این است که در ابتدا ویزیت ابتدایی توسط روانپزشک در جلسه اول انجام می شود سپس در صورت نیاز بیمار برای او تست های تشخیص مثل نوار مغز، اسکن کمی مغز و نقشه مغز انجام می شود تا علت اصلی تشخیص داده شود. در موارد پیشرفته و مقاوم به درمان بی خوابی، فرد برای درمان بی خوابی به متخصصین محترمی که در زمینه اختلالات خواب همکاری دارند، ارجاع داده می شوند. همچنین در صورت نیاز بیمار برای بررسی های تکمیلی، بیمار برای ویزیت توسط متخصص قلب، نورولوژی، فوق تخصص ریه، فوق تخصص درد، روانپزشک، حتی متخصص چشم از نظر جنبه های مختلف ارجاع می شود.