یکی دیگر از انواع بیماری های خلقی را می توان بیماری های دو قطبی نام برد. شدیدترین نوع بیماری های دو قطبی را می توان بیماری دو قطبی نوع یک نام برد. از انواع بیماری های دو قطبی می توان بیماری های دو قطبی نوع یک، دو، سه و غیره را نام برد. در مقاله های متعددی که در سایت در مورد شایع ترین علائم بیماری دو قطبی وجود دارد، خوانندگان محترم سایت می توانند دقیق تر مطالعه کنند.
دکتر فرزانه ذکر می کند که مهمترین نکته در درمان بیماری های دو قطبی این است که اصلی ترین گزینه درمانی در افراد مبتلا به این نوع بیماری ها استفاده از داروها هست. انواع مختلفی داروها در کنترل علائم دوره های شیدائی، نیمه شیدائی و افسردگی کاربرد دارند که عبارتند از:
داروهای تثبیت کننده خلق مثل لیتیم، کاربامازپین و سدیم والپرات، داروهای آنتی سایکوتیک مثل رسپیدون، اولانزاپین و غیره. از درمان های کمکی برای کنترل علائم بیماری های دو قطبی را می توان انواع درمان های غیردارویی نام برد.
شایع ترین انواع درمان های غیردارویی عبارتند از:
درمان شناختی- رفتاری (CBT)، رفتار درمانی (BT) گروه درمانی افراد مبتلا به اختلال دو قطبی، هیپنوتیزم و ریلکسیشن نام برد. دکتر فرزانه ذکر می کند که از مهمترین اقدام هایی که برای درمان مؤثر بیماری های دو قطبی وجود دارد را می توان خانواده درمانی نام برد چون بر اساس بسیاری از مطالعات چاپ شده دقیق که در دنیا انجام شده است، مشخص شده که عدم درک نوسان های روحیه و علائم فرد مبتلا به بیماری دو قطبی و سرزنش کردن فرد مبتلا به بیماری به خاطر علائم او توسط خانواده اش می تواند موجب عود بیماری و شدیدتر شدن علائم فرد شود.
بنابراین در زمینه دو قطبی اقدام هایی که در مطب انجام می شود این است که در ابتدا ویزیت ابتدایی توسط روانپزشک در جلسه اول انجام می شود سپس در صورت نیاز بیمار برای او تست های تشخیص مثل نوار مغز، اسکن کمی مغز و نقشه مغز انجام می شود تا برنامه درمانی مشخص شود. دکتر فرزانه ذکر می کند که درمان اصلی در درمان اختلال دو قطبی مصرف دارو است که در کنار آن درمان غیردارویی و خانواده درمانی نزد خانواده درمانگر موثر است.